Gabinet ortodontyczny Toruń
Ortodonta pracuje nad naprawą wad żuchwy oraz nieprawidłowości i krzywych zębów. Co warto zapamiętać? Wada zgryzu bazuje na niewłaściwym umiejscowieniu zębów lub szczęki, co zatem prowadzi do istotnych problemów wad wymowy, zaburzenia symetrii twarzy – oddziałując negatywnie na wygląd i będąc źródłem niskiej samooceny w późniejszym wieku. Przebieg poprawy wady zgryzu jest długotrwały i zajmuje zwykle około 2 lat.
Czynniki powstawania wad zgryzu
Wady zgryzu dzielą się na wrodzone i nabyte. Do zniekształcenia żuchwy może dojść już we wczesnym rozwoju dziecka, jeszcze w trakcie ciąży, jednak zwykle są to złe nawyki maluchów. Nieprzerwane ssanie kciuka czy źle dobranego smoczka, gryzienie przedmiotów (na przykład twardych zabawek), zgrzytanie zębami, czy oddychanie przez usta jest przyczyną zniekształcenia szczęki. Także niewłaściwe ułożenie dziecka podczas karmienia piersią, może powodować kłopoty. Na pierwszą wizytę kontrolną dobrze zabrać dziecko w wieku około 7 lat. Dzięki temu ortodonta szybko wskaże możliwe nieprawidłowości i zadba o prawidłowy rozwój dziecka.
Dlaczego wizyta u ortodonty jest potrzebna?
Nieleczenie albo ignorowanie wady prowadzi do jej pogłębienia, a to z kolei potęguje ryzyko seplenienia i krzywizny zębów oraz może powodować trudności w jedzeniu, a także oddychaniu. Niewłaściwy układ szczęki wywołuje bóle zębów, ich ruszanie się lub przedwczesne wytarcie. Sprzyja to też namnażaniu kamienia nazębnego i może prowadzić do tworzenia się chorób dziąseł, próchnicy, czy paradontozy.
Rodzaje wad zgryzu
Tyłozgryz – najczęściej występująca wada zgryzu. Dolne zęby są cofnięte względem górnych, przy czym zęby przednie nie stykają się wzajemnie. Niekiedy górne siekacze pochylają się w kierunku górnej wargi, a twarz zniekształca się poprzez cofnięcie żuchwy.
Przodozgryz – w tym przypadku to dolne zęby zachodzą na górne. Powstaje widoczne przemieszczenie brody do przodu.
Zgryz krzyżowy – zarówno zęby dolne jaki i górne, zachodzą na siebie nieregularnie na niektórych odcinkach lub w całym łuku zębowym.
Zgryz głęboki – górne zęby zachodzą i przykrywają 2/3 wysokości zębów dolnych. Powoduje to utratę symetrii twarzy ze względu na zmniejszenie dolnego odcinka. Tak ułożone zęby nadmiernie się ścierają, co jest powodem chorób dziąseł i przyzębia.
Zgryz otwarty – zęby wcale nie stykają się ze sobą. Wada utrudnia w żuciu pokarmu, a także w odpowiedniej wymowie – zwłaszcza spółgłosek przedniojęzykowo zębowych (t, d, s, z, dz, c, n, ł). Skutkiem zgryzu otwartego jest wydłużenie twarzy i niedorozwój szczęki.
Stłoczenia zębów – występują wtedy, gdy zęby mają nieodpowiedni rozmiar w stosunku do zębodołów. Wychodzą poobracane lub w nieodpowiednich położeniach, w wyniku braku przestrzeni w jamie ustnej.
Zęby odseparowane – pomiędzy zębami są widoczne odstępy, wynikające z nadmiaru miejsca w szczęce.
Jak skorygować wady zgryzu? Kiedy zalecany jest ortodonta?
Leczenie wady zgryzu zazwyczaj rozpoczyna się od momentu wyrżnięcia zębów stałych, czyli około 11 roku życia, choć ortodonci doradzają zadbanie o prawidłowy zgryz w każdym wieku. Szczęki dzieci są znacznie bardziej plastyczne, niż szczęki osób dorosłych, ze względu na to leczenie jest łatwiejsze i spada ryzyko bólu lub powikłań, jednak korekcja zębów jest dostępna dla każdego.
Rodzaje aparatów ortodontycznych
Aparaty na zęby dzielą się na stałe — przyklejane do zębów specjalistycznym klejem oraz ruchome — możliwe do samodzielnego zdejmowania. Aparaty ruchome są częściej stosowane u dzieci, niż u dorosłych.
Aparat tradycyjny, metalowy — siłą, która prostuje wadę, jest w tym przypadku łuk sczepiony z metalowymi zamkami, które przykleja się do poszczególnych zębów i przytwierdza za pomocą ligatur ortodontycznych. Dla uatrakcyjnienia, szczególnie dla młodszych pacjentów, istnieje możliwość wyboru różnych kolorów ligatur. Dla dbających o większą estetykę możliwe są warianty z zamkami ceramicznymi, porcelanowymi, szafirowymi lub kryształowymi, które są niewidoczne na tle zębów. Sprawdzają się zwłaszcza u posiadaczy białych zębów.
Aparat lingwalny — mocowany jest odwrotnie niż ten tradycyjny, bo od części podniebiennej jamy ustnej. Wykonywane są dla każdego pacjenta indywidualnie i niwelują wstyd związany z noszeniem aparatu na zębach, bo ten jest niewidoczny. Minusem tego aparatu jest początkowa trudność wyraźnego mówienia.
Aparat samoligaturujący — ten rodzaj aparatu ortodontycznego wyróżnia się od innych budową. Łuk ortodontyczny przytrzymuje zestaw klapek, dzięki czemu drut jest ruchomy, a korekcja wady zgryzu trwa krócej.
Aparat Clear Aligner — to przezroczysta nakładka na zęby dopasowywana indywidualnie, która jest świetnym rozwiązaniem dla osób, które cenią estetykę. Aparat jest praktycznie niewidoczny, a dzięki temu, że można go zdjąć samodzielnie, jest łatwy w utrzymaniu higieny.
Ile kosztuje aparat ortodontyczny?
Ceny aparatów ortodontycznych są określane na podstawie wybranego rodzaju. Najmniej pieniędzy pochłoną te tradycyjne. W ich przypadku ceny za jeden łuk rozpoczynają się od 1200 złotych. Nowsze rozwiązania, bardziej komfortowe – niemetalowe czy przezroczyste — są znacznie bardziej kosztowne. Ich ceny wahają się od 3 do 6 tysięcy. Cena najdroższych aparatów ortodontycznych może dochodzić do 8 tysięcy . Aparaty na zęby są też dostępne do wzięcia na raty. Do ceny aparatu trzeba także doliczyć koszty wizyt kontrolnych, których ilość jest związana z czasem leczenia. Leczenie ortodontyczne może być finansowane przez NFZ dla dzieci poniżej 12 roku życia i tylko w przypadku aparatów ruchomych.
Jak dbać o aparat ortodontyczny?
Dbałość o jamę ustną w trakcie noszenia aparatu ma ogromne znaczenie. Aparat może początkowo zawadzać, ze względu na to, że znacznie łatwiej przyklejają się do niego pozostałości posiłku. Należy myć zęby po jedzeniu i zrezygnować z pokarmów, które mogą pozostawać na zamkach i powodować ich odczepienie. Z kolei twarde produkty mogą trwale uszkodzić aparat.
Czy można leczyć zęby nosząc aparat ortodontyczny?
To, czy wolno naprawiać zęby w ciągu leczenia aparatem na zęby, przede wszystkim interesuje pacjentów, jacy mają założony aparat stały. Nie można wyjmować go samodzielnie, a przez to po wystąpieniu jakichkolwiek problemów konieczna jest wizyta u lekarza ortodonty. Przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego każdy pacjent powinien zadbać o to, żeby jego zęby były całkowicie wyleczone. W taki sposób minimalizuje się ryzyko nadwyżkowych wizyt naprawczych w czasie noszenia aparatu na zęby. Nie ma jednak zakazów leczenia zębów, gdy pacjent nosi aparat stały .
Korzystanie z aparatu łączy się większą koniecznością troski o zęby. Z uwagi na zamontowane na zębach zamki i inne fragmenty konstrukcji aparatu , usuwanie osadów i resztek jedzenia jest nieco trudniejsze. Dlatego pacjenci korzystający z leczenia ortodontycznego muszą uważniej myć zęby, szczególnie w pobliżu aparatu . Niedopilnowanie higieny w tym okresie, może sprawić, że na uprzednio zdrowych zębach pojawią się próchnicowe zmiany. W tej sytuacji powinno się zapisać się na wizytę u stomatologa. Lekceważenie psucia się zębów ze względu na aparat ortodontyczny może spowodować negatywne skutki. Próchnica szybko przechodzi na inne zęby, więc lepiej usunąć problem.
Leczenie w czasie korzystania z aparatu jest dostępne. Jeśli aparat uniemożliwia dotarcie do podniszczonego zęba, można go usunąć na czas leczenia. Ten zabieg nie zagrozi skuteczności ortodontycznego leczenia.